Τα Δυο Πρόσωπα του Ιανουαρίου
1962. Ο χαρισματικός Τσέστερ, και η σύζυγος του Κολέτ,φτάνουν στην Αθήνα. Κατά την επίσκεψη τους στην Ακρόπολη, γνωρίζουν τον Ράινταλ, έναν νεαρό Αμερικάνο,που εργάζεται εκεί ως ξεναγός, ενώ ταυτόχρονα διασκεδάζει να εξαπατά τουρίστες. Μαγεμένος από την ομορφιά της Κολέτ,και τη φινέτσα του Τσέστερ, δέχεται την πρόσκληση τους για δείπνο. Δεν είναι όλα όμως όπως φαίνονται. Όταν τους επισκέπτεται, ο Τσέστερ ζητά από το Ράινταλ, να τον βοηθήσει να μεταφέρει έναν φαινομενικά αναίσθητο άντρα, που ισχυρίζεται ότι μόλις του επιτέθηκε. Συμφωνεί,αλλά καθώς τα γεγονότα εναλλάσονται,βρίσκει τον εαυτό του σε κίνδυνο, κι ανίκανο να αντιδράσει.
Πρωτότυπος Τίτλος: The Two Faces Of January
Σκηνοθεσία: Χοσεΐν Αμίνι
Ηθοποιοί: Βίγκο Μόρτενσεν, Όσκαρ Άιζακ, Κίρστεν Ντανστ, Όμηρο Πουλάκη
Διάρκεια: 96 λεπτά
Είδος: Θρίλερ
Μοιράσου το στο Facebook
Προσθήκη στα Αγαπημένα
Η ταινία ξεκινά σαν χολιγουντιανή υπερπαραγωγή και τελειώνει σαν επεισόδιο τούρκικου σήριαλ. Απο ενα σημείο και μετά αναρωτιέσαι τί παρακολουθείς. Οι Έλληνες παρουσιάζονται κλέφτες παντού! Η Ντανστ άοσμη και αδιάφορη, ο Ισαακ γλυκανάλατος, μόνο τον Μόρτενσεν χαίρεσαι να παρακολουθείς αλλά και αυτός πόσο να το σώσει μόνος του; Την περίμενα πολύ καλύτερη.
Αδιάφορη θα την έλεγα..ένσταση για το πως δείχνει την Κρήτη..καμμια σχέση με την ομορφιά της!!
Ατμοσφαιρικό και με καλές ερμηνείες. Ό,τι πρέπει για καλοκαιρινό σινεμά.
Για καλοκαίρι σε θερινό ειναι μια χαρά!
Καιρό είχαμε να δούμε τον Viggo Mortensen (τον θυμόμαστε ακόμη από την τριλογία του «Άρχοντα» ως Αragorn) σε ενδιαφέροντα ρόλο. Στα «Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου» υποδύεται τον γοητευτικό και παρορμητικό Τσέστερ, και σίγουρα μας γοητεύει με την παρουσία του, η οποία μπαίνει κατευθείαν στα θετικά της ταινίας. Δίπλα του, δίνουν ενδιαφέρουσες ερμηνείες και οι δύο συμπρωταγωνιστές του, η Kirsten Dunst και ο Oscar Isaac. Kαι τους τρεις μαζί, ενώνει η τραγική μοίρα, καθώς μπλέκονται σε ανθρωποκυνηγητό. Το καστ συμπληρώνουν και Έλληνες ηθοποιοί, σε μικρότερους αλλά σημαντικούς για την πλοκή ρόλους (Όµηρος Πουλάκης, Σωκράτης Αλαφούζος, Ευγενία Δηµητροπούλου, Προμηθέας Αλειφερόπουλος), οι οποίοι στέκονται επάξια στο πλευρό των διάσημων συναδέλφων τους.
Παράλληλα, η ατμοσφαιρική φωτογραφία της ταινίας, σε ταξιδεύει αμέσως σε μια Ελλάδα του ’60 (Αθήνα και Χανιά) αλλά και στην Κωσταντινούπολη. Οι χαρακτήρες – ηθοποιοί φαίνονται να ανήκουν στην πλέον παλιά εποχή. Μέχρι τη μέση του έργου, το ενδιαφέρον είναι τεντωμένο. Μετά τα μισά όμως, κάτι συμβαίνει. Αναρωτιέσαι τι ακριβώς βλέπεις. Θέλω να πω, είναι όντως αστυνομικό θρίλερ, είναι ερωτικό θρίλερ (το ερωτικό τρίγωνο που δημιουργείται, φθάνει σε σημείο να έχει κεντρικό ρόλο) ή είναι μια ταινία με βοηθητικό προς τον τομέα του τουρισμού, ρόλο? Αυτές τις απορίες, στις δημιουργεί η μάλλον άνευρη σκηνοθεσία. Μετά τα μισά λιγάκι…βαριέσαι να το πω? Τέλος πάντων, δεν υπάρχει πλέον εκείνο το ανυψωμένο αρχικό ενδιαφέρον και αυτό σου χαλάει την όλη εικόνα που έχεις ήδη σχηματίσει – πολύ πιθανόν να σημειωθεί ξενέρωμα για την κατάληξη των τριών χαρακτήρων (προσωπικά, αυτό έπαθα).
Σίγουρα δε χαρακτηρίζεται καθαρόαιμο αστυνομικό θρίλερ, αφού απουσιάζει και η κορύφωση από πλευράς αφήγησης, και η αγωνία από πλευρά θεατή. Όμως, πέρα από τα παραπάνω αρνητικά, δείτε την. Πηγαίνετε σε ένα κοντινό θερινό (όπως έκανα και εγώ) και με τη δροσιά που φέρνει το καλοκαιρινό (αμήν) βράδυ, παρακολουθήστε την. Και επιμένω, σε θερινό να πάτε.
Υ.Γ. Συνιστάται η συνοδεία (και) κρύας μπύρας.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
Για το Movie Heat,
Παρασκευή Γιουβανάκη
Όσοι ενδιαφέρεστε, διαβάστε την ολοκληρωμένη κριτική μας στο:
https://www.facebook.com/movieheat/posts/376645489150234
Μέτρια πλοκή, μέτρια ηθοποιία, καλές σκηνές "επιχής".
Πείτε τη γνώμη σας: